Δυνάμωσε την Ψυχή σου - Архимандрит (Конанос) Андреас - Страница 26

Και κάνε μια προσευχή για αυτούς που τώρα οδηγούν χιλιάδες αυτοκίνητα, εκατομμύρια αυτοκίνητα. Οδηγούν αυτή τη στιγμή σε όλο τον πλανήτη Γη. Αλλοι να πάνε να χαρούνε, άλλοι να πάνε για δουλειές, άλλοι εργάζονται και πηγαίνουν και σε λίγο, οδηγούνε και θα πάνε, θα φάνε καλά. Και να κάνετε προσευχή, μην γυρίσουνε μεθυσμένοι, να κάνετε προσευχή να μην σκοτωθούνε άνθρωποι σήμερα στους δρόμους. Να είναι καλά αυτοί που οδηγούν, να μην γίνουν ατυχήματα, δυστυχήματα, να γυρίσουνε στο σπίτι όσοι φύγανε. Πέντε πήγανε επίσκεψη, πέντε να γυρίσουνε. Να μην γυρίσουν οι μισοί και οι άλλοι να πάνε στα νοσοκομεία, και άλλοι να φύγουνε από τον κόσμο αυτό, αφήνοντας το αίμα τους πάνω στην άσφαλτο. Προσευχηθείτε για αυτούς που οδηγούν. Ο πατήρ Παΐσιος, μοναχικό άτομο, αλλά καθόλου μοναχικό, είχε γεμίσει την γη με αγγέλους, είχε γεμίσει την γη με την χάρη του Θεού. Άναβε, λέει, τενεκεδάκια και έβαζε μέσα κεράκια, ακόμα και την ώρα που κοιμότανε και άφηνε το κεράκι να καίγεται και έλεγε: «Κύριε, αυτό είναι υπέρ των ασθενών, υπέρ τον ναρκομανών, αυτό είναι υπέρ υγείας των τάδε» και προσευχόταν για όλους. Και έκανε επισκέψεις από το Άγιο Όρος. Αίγες φορές βγήκε, αλλά είχε βγει πιο πολύ από όλους εμάς. Και είχε ταξιδέψει σε όλη τη γη. Τα είχε επισκεφτεί δια της προσευχής, είχε γίνει, λέει, αστροναύτης του ουρανού! Και με όχημα… και με καύσιμό του ένα παξιμαδάκι! Έτρωγε ένα παξιμάδι και έκανε τεράστιο ταξίδι με αυτό το παξιμάδι. Αγκάλιαζε όλη την γη με την προσευχή του. Και προσευχόταν με αγάπη για όλο τον κόσμο.

Κάντο και εσύ αυτό· γίνε αστροναύτης του Θεού. Βγες από την έλξη της γης, την βαρυτική αυτή δύναμη και μπες στην αγάπη του Θεού. Και αγκάλιασε, προσευχήσου για όλους, και μετά βγες. Πάμε λίγο από την Εθνική οδό, να μπούμε λίγο στον παράδρομο, στην πόλη μέσα και να πάμε στα νοσοκομεία να πάμε στους θαλάμους της εντατικής, να πάμε εκεί που γράφει: «Απαγορεύεται η είσοδος σε όλους». Εκεί που λέει: «απαγορεύεται η είσοδος», εμείς θα μπούμε! Λοιπόν μπαίνουμε και εκεί. Μπαίνουμε μέσα. Με την προσευχή μας, μπαίνουμε. Δεν απαγορεύεται. Και μπαίνουμε εκεί που υπάρχουν τα δυνατά χειρουργεία, τα χειρουργεία που κρατάνε οκτώ και δεκαπέντε ώρες, εκεί που υπάρχουν διασωληνωμένοι άνθρωποι, με μάσκες οξυγόνου με ορό… να βλέπουν τον χτύπο της καρδιάς τους, γεμάτο καλώδια· εκεί που οι άνθρωποι δεν μπορούν να αναπνεύσουν, εκεί που δεν ξέρουν πόσες ώρες θα ζήσουν, εκεί που ο Άγγελός τους πλησιάζει και δεν ξέρει, τελικά, αυτή η ψυχή θα βγει, δεν θα βγει, θα ζήσει;… θα πεθάνει;… Ας πάμε εκεί… Ας πάμε εκεί σήμερα, είναι ωραία τα Χριστούγεννα να κάνεις αυτήν την επίσκεψη. Με αγάπη στους άλλους ανθρώπους, να κάνουμε προσευχή για αυτούς τους ανθρώπους της εντατικής, στους θαλάμους των νοσοκομείων.

Πήγαινε και εκεί ακόμα αν θέλεις, στις χώρες τις άλλες. Αν θες να βγεις και πιο μακριά, πήγαινε στις χώρες τις άλλες. Εσύ που είσαι μοναχικός τώρα στο κρεβάτι σου. Και κάνε μια προσευχή για τις χώρες που οι καπνοί του πολέμου μυρίζουν ακόμα παντού. Εκεί που έχει γίνει πόλεμος πριν λίγο, στο Λίβανο, στο Ιράκ, το Ιράν, στην Σερβία πριν χρόνια. Δεν έχουν κλείσει αυτές οι πληγές. Τα λέμε, γίνανε· τα λέμε γίνανε, αλλά η ορφάνια έσβησε; Κι ας περάσανε πέντε και ας περάσανε δέκα μήνες, πέντε χρόνια και δέκα χρόνια. Οι καταστροφές δεν σβήνουν έτσι. Τα δελτία ειδήσεων το λένε δυο-τρεις μέρες. Όταν περάσει το γεγονός τα ξεχνάμε. Αλλά ο πόνος υπάρχει ακόμα, το μαρτύριο υπάρχει ακόμα, οι πληγές δεν έχουν κλείσει. Τα παιδικά κορμιά είναι ακόμα βασανισμένα. Υπάρχουν ακόμα παιδάκια που κλαίνε εκεί, ορφανά παιδιά.

Πάτε να κάνετε και εκεί μια επίσκεψη. Κι αν κουράστηκες, σταμάτα· αν ψυχοπλακώθηκες… και συγγνώμη, κλείσε… κλείσε το ράδιο, εγώ δεν… εγώ δεν επιμένω, δεν θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά θέλω να σου πω πως και εσύ έχεις σήμερα μια δύναμη! Μια δύναμη τεράστια εκεί που είσαι στην μοναξιά σου. Δες το αλλιώς το πράγμα. Πάρτο αλλιώς το θέμα σου. Μην μελαγχολήσεις, αλλά μάθε να αγαπάς. Κάνε ένα βήμα αυτήν την χρονιά στο χώρο της αγάπης. Μπες μέσα σε αυτήν την χώρα της αγάπης. Δεν σε αγαπούν; Αγάπα εσύ. Δεν σου μιλούν; Μίλα εσύ. Δεν προσεύχονται για σένα; Προσευχήσου εσύ για τους άλλους. Γιατί να θέλεις να πάρεις; Μάθε να δίνεις! Και να δεις πόσο ωραία θα νοιώσεις. Είναι ένας άλλος τρόπος, δύσκολος. Αναταράζει τον εγωισμό μας, αλλά, αν το κάνουμε είναι… Θα πετύχει πάρα πολύ, θα χαρούμε πάρα πολύ.

Λοιπόν, αντέχεις. Λες, εντάξει! Αφού αντέχεις ακόμα, πάμε μια επίσκεψη ακόμα, πάμε μια επίσκεψη… Να αφήσουμε λίγα γλυκά και στα σπίτια των διαζευγμένων, σήμερα, αν θέλεις. Σήμερα, στα σπίτια αυτών που έχουνε χωρίσει· πάμε να δώσουμε λίγα γλυκά και εκεί. Μια προσευχή, ένα χάδι· καμιά φορά πρέπει να τραβήξουμε και λίγο το αυτί κανενός, και να πούμε: «Πώς τα κατάφερες έτσι». Κάνε μια επίσκεψη. Για σκέψου λίγο· κάποιοι φέτος κάνουνε Χριστούγεννα, πρώτη φορά μόνοι τους, χωρίς την γυναίκα τους, χωρίς τον άντρα τους οι γυναίκες, χωρίς τα παιδιά… γιατί τα παιδιά είναι με τον άντρα, είναι με την γυναίκα, είναι με την γιαγιά. Χώρισε η οικογένεια. Εσύ που είσαι μόνος σου το σκέφτεσαι; Κάνε την προσευχή σου και για αυτούς, που είναι μόνοι τους. Πέρσι τέτοια μέρα ήταν η οικογένεια μαζί. Είχανε τσακωμούς, είχανε διάφορα, λέγανε θα χωρίσουμε, θα… θα και θα. Αλλά το «θα» δυστυχώς για μερικούς έγινε γεγονός, είναι μια πραγματικότητα. Πώς θα νοιώθουν αυτοί οι άνθρωποι που φέτος για πρώτη φορά θα ζούνε μόνοι τους τα Χριστούγεννα, που είναι χωρισμένοι, που είναι ταλαιπωρημένοι… Δεν θα νιώθουν πίκρα; δεν θα νιώθουν μοναξιά; Πώς τα κατάφεραν έτσι! και τα παιδάκια αυτά, πώς θα νοιώθουν; που ο μπαμπάς και η μαμά φέτος δεν είναι μαζί, που θα φέρουνε τα δώρα τους, άλλη μέρα ο ένας, άλλη μέρα ο άλλος. Που πρέπει σήμερα να φάνε γρήγορα με την μαμά και την γιαγιά, γιατί το απόγευμα θα περάσει ο μπαμπάς να χτυπήσει την κόρνα, να κατέβουνε να πάνε βόλτα στην πόλη, να δούνε τον Άγιο Βασίλη, να δούνε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Και μετά το βράδυ να γυρίσουνε πίσω… Ενώ πέρσι ήταν όλοι μαζί, και πήγανε όλοι μαζί επίσκεψη, και φάγανε όλοι μαζί και το σπίτι μύριζε ωραία. Ενώ τώρα το σπίτι βγάζει μια θλίψη. Εσύ που είσαι μοναχικό άτομο σήμερα, δεν ζεις αυτήν την μοναξιά· έτσι δεν είναι;

Κάνε, λοιπόν, προσευχή για αυτά τα άτομα, για αυτές τις ψυχές που είναι αδέρφια σου. Και πήγαινε, αν θες, μια επίσκεψη, στους φυλακισμένους στις φυλακές. Που και εκεί απαγορεύεται να μπεις, και εκεί απαγορεύεται… Το ωράριο του επισκεπτηρίου είναι καθορισμένο, από τότε έως τότε. Τα κάγκελα να σε χωρίζουν. Απαγορεύεται να…, λοιπόν. Τίποτα δεν απαγορεύεται. Για την προσευχή δεν απαγορεύεται τίποτα! Πάμε παντού, δεν μας ενοχλεί κανένας. Πάμε και καθόμαστε όση ώρα θέλουμε μέσα στο κελί του· του φυλακισμένου, του ταλαιπωρημένου, και μάλιστα φυλακισμένου δικαίως και αδίκως. Ας μην είμαστε τόσο ευχαριστημένοι, όταν μπαίνουν στην φυλακή οι δικαίως, οι πραγματικά ένοχοι… Γιατί εμείς δεν είμαστε πραγματικά ένοχοι σε τόσα άλλα πράγματα; Όλοι μας είμαστε ένοχοι. Είμαστε όλοι ένοχοι και αμαρτωλοί, και ας είμαστε έξω από την φυλακή. Χαίρονται μερικοί· πάει ο άλλος στην φυλακή και λένε: «Το ευχαριστήθηκα, επιβλήθηκε το δίκαιο, πήρα την εκδίκησή μου». Ναι, συγγνώμη, αλλά και αυτό που λες, αξίζει φυλακή. Η εκδίκησή σου αξίζει φυλακή για το Θεό. Όταν ο Θεός λέει: «Αγαπάτε τούς εχθρούς», αγάπα τους εχθρούς σου. Όταν ο Χριστός λέει: «Αν σκεφτείς κάτι κακό για κάποιον, ήδη το έκανες το κακό μέσα σου». Πόσοι από εμάς δεν έχουμε κάνει φόνους δεν έχουμε πληγώσει, δεν έχουμε στεναχωρήσει στην ψυχή μας τον άλλο. Εντάξει, δεν έχεις κάνει το κακό. Είναι πολύ βαρύτερο να το κάνεις στην πράξη, αλλά είναι κακό και αυτό για τον Θεό, που βλέπει την καρδιά μας, την διάνοιά μας, την ψυχή μας. Βλέπει πόσο ένοχοι είμαστε όλοι. Είμαστε όλοι ένοχοι. Είμαστε όλοι άξιοι για την φυλακή. Και είναι τώρα άνθρωποι που είναι μέσα στην φυλακή. Και στην φυλακή έχουνε ταπεινωθεί. Και στην φυλακή έχουνε πει το συγγνώμη στο Θεό. Και ο Θεός τους έχει συγχωρήσει προ πολλού, και ας μην τους συγχωρήσουν τα δικαστήρια του κράτους. Και ας κάτσουν ισόβια και δις ισόβια και όσο θέλεις ισόβια. Αλλά για τον Θεό είναι συγχωρεμένοι, και λελυμένοι «έν τω νῦν καί έν τω μέλλοντι αιώνι». Αν μετανιώσουν, αν εξομολογηθούν, αν συγχωρεθούν… Έλα, λοιπόν, και κάνε μια προσευχή εσύ για αυτούς. Και όσοι είστε φυλακισμένοι και ακούτε — γιατί και από εκεί είχα κάποιο τηλέφωνο — να κάνετε προσευχή για αυτούς που δεν έχουν καταλάβει αυτά που τώρα εσείς καταλαβαίνετε. Εγώ είμαι φυλακισμένος, αλλά εγώ μέσα στην φυλακή, τουλάχιστον… Σήμερα Χριστούγεννα!.. Φυλακισμένος Χριστούγεννα. «Χριστός ετέχθη» και εγώ είμαι στην φυλακή!! Χριστούγεννα, ναι, αλλά εγώ μέσα στην φυλακή Χριστούγεννα, ξέρω αυτό το όνομα, το λέω αυτό το όνομα, το αγαπάω αυτό το όνομα, και ξέρω το Χριστό.